سحر طلایی و ایمیل‌اش

[e-mail]

فکر می‌کنید این ایمیل چه کسی است؟ یکی از دوستانم که دلم خواسته اطلاعات شخصی‌اش را فاش کنم؟ یا مثلا نشانی یک ایمیل تقلبی در که در سایت‌های دوستیابی پخش شده؟ هیچ‌کدام! این اصلا ایمیل «کسی» نیست. ایمیل رسمی فرهنگ‌سرای رسانه است. در حقیقت اگر بخش تماس با ما را در سایت این فرهنگ‌سرا ببینید، ایمیلی که به شما نشان داده می‌شود همین سحرطلایی ‌ات‌یاهو دات‌کام است.

این ماجرا در شرایط فعلی تعجب زیادی ندارد.

چند وقت پیش یکی از دوستانم داشت درباره دردسرهای درخواست اشتراک وایمکس صحبت می‌کرد که بین حرف‌هایش گفت «از نمایندگی خواستم ایمیلیشو بده تا مدارکو بفرستم، یه ایمیل یاهو داد. گفتم خب من چطوری بدونم شما نمایندگی شرکتین؟ ایمیل رسمی‌تون کو؟ گفت شرکت با دامین اصلی به ما ایمیل نمی‌ده. ما پیمانکاریم و فلان و بهمان».

این موضوعی است که در ایران واقعا نادیده گرفته شده. حتی شرکت‌های بزرگی مثل تولیدکننده محصولات غذایی گاهی روی بسته‌بندی خوراکی‌هایشان –به‌رغم اینکه یک آدرس سایت با دامنه اختصاصی دیده می‌شود- از ایمیل یاهو یا جی‌میل استفاده می‌کنند.

چرا راه دور برویم؟ در همین موسسه خودمان، نه فقط من که حدود سه چهار سال است خبرنگارش هستم، افراد بسیار باسابقه‌تری هستند که گذشته از کارت خبرنگاری معتبر که نشان دهنده عضویت آنها در موسسه باشد، حتی یک ایمیل با دامنه اینترنتی رسمی ندارند تا قرارهایشان را به وسیله آن تنظیم کنند و نامه‌های رسمی‌شان را به این طریق بفرستند.

در روزهای گذشته تنها فکت خوش‌حال‌کننده‌ای که درباره این موضوع دیدم، ایمیل نمایندگان فروش و خدمات پس از فروش شرکت مدیران خودرو بود. البته شاید شرکت‌های متعدد دیگری هم این استاندارد را رعایت کنند اما اگر وارد بخش نمایندگان سایت مدیران خودرو شوید، در نگاه اول فهرست ایمیل‌های رسمی حس خوبی به کاربر می‌دهد.

به‌نظرم رعایت کردن این موضوع در موسسه‌های بزرگ، تاثیر زیادی روی بیشتر شدن اعتبار نمایندگان و کارمندان و طبعا بالا رفتن اعتبار خود موسسه خواهد داشت.